Jako główne cele zmian w ochronie zdrowia wskazane zostały:
1. Zwiększenie całkowitych nakładów finansowych na ochronę zdrowia w Polsce do 10 % PKB, co jest wskaźnikiem zbliżonym do najlepszych systemów zdrowotnych w UE i zapewnia stabilne i bezpieczne warunki funkcjonowania ochrony zdrowia dla pacjentów oraz personelu medycznego. Zwiększenie nakładów nastąpi m.in. dzięki pozyskaniu środków na inwestycje z nowej perspektywy środków UE, partnerstwu publiczno – prywatnemu, skróceniu dotychczasowej drogi przepływu pieniędzy w ochronie zdrowia od osób ubezpieczonych do świadczeniodawców.
2. Uchwalenie przez Parlament tzw. „Konstytucji Zdrowia”, czyli ustawy o zdrowiu publicznym, w której znajdą się rozproszone po kilkudziesięciu aktach prawnych ponadsektorowe zadania ochrony zdrowia w Polsce. W ustawie określone zostaną rzeczywiste i możliwe do realizacji w określonym czasie priorytety zdrowotne finansowane ze środków publicznych, precyzyjne przypisanie odpowiedzialności za poszczególne obszary zdrowia publicznego ze wskazaniem źródeł ich finansowania.
3. Zapewnienie równości w zdrowiu poprzez zwiększenie dostępności do opieki zdrowotnej dla obywateli bez względu na ich dochody, status społeczny oraz miejsce zamieszkania dzięki m.in. wzmocnieniu roli lekarza rodzinnego, który jest przygotowany do samodzielnej pomocy
pacjentowi w rozwiązaniu ok. 80 % podstawowych problemów zdrowotnych obywateli oraz finansowanie podstawowej opieki zdrowotnej w zależności od rezultatów zdrowotnych uzyskiwanych przez lekarza rodzinnego, wzmocnienie kompetencji pielęgniarek i położnych, wprowadzenie tzw. opieki farmaceutycznej umożliwiającej farmaceutom prowadzenie poradnictwa dla pacjentów w aptekach oraz udział w optymalizacji zasad gospodarki lekiem w placówkach szpitalnych, jak również zwiększenie wykorzystania potencjału lekarzy medycyny pracy i ich roli w utrzymania w dobrej kondycji zdrowotnej pracowników, co kluczowe znaczenie dla zdrowia publicznego oraz rozwoju gospodarki.
4. Poprawa sytuacji zdrowotnej dzieci i młodzieży – dzięki wysiłkowi na rzecz popularyzacji aktywności fizycznej i prowadzenia edukacji zdrowotnej wśród dzieci i młodzieży w celu redukcji problemu nadwagi, cukrzycy, skrzywień kręgosłupa oraz próchnicy oraz eliminację tzw. „żywności śmieciowej” ze szkół dzięki realizacji postanowień nowelizacji ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia złożonej przez posłów PSL i zaakceptowanej przez Rząd RP
5. Stworzenie ponadsektorowych warunków do zdrowego starzenia się społeczeństwa dzięki wdrażaniu modelu aktywnego starzenia się w dobrym zdrowiu, zwiększania udziału seniorów w życiu społecznym oraz upowszechnianie zasad solidarności międzypokoleniowej – określonych w Długofalowej Polityce Senioralnej na lata 2014 – 2020, przygotowanej przez Ministra Pracy i Polityki Społecznej i przyjętej przez Rząd RP oraz zwiększenie liczby lekarzy geriatrów w systemie opieki zdrowotnej m.in. dzięki stworzeniu „krótkiej ścieżki specjalizacyjnej” dla lekarzy internistów oraz lekarzy medycyny rodzinnej.
6. Zwiększenie skuteczności systemu ratownictwo medycznego w celu ograniczenia zgonów oraz niepełnosprawności powstałych w wyniku nagłych wypadków i zachorowań, jak również w celu wzmocnienia bezpieczeństwa wewnętrznego, w tym wprowadzenie monitorowania jakości i bezpieczeństwa świadczeń udzielanych w systemie Państwowego Ratownictwa Medycznego na etapie powiadamiania, dysponowania oraz wykonywania medycznych czynności ratunkowych, zapewnienie optymalnych, z uwagi na skuteczność pomocy medycznej oraz bezpieczeństwo i ergonomię pracy personelu medycznego, 3- osobowych składów podstawowych zespołów ratownictwa medycznego, zwiększenie finansowania działalności Szpitalnych Oddziałów Ratunkowych i Szpitalnych Izb Przyjęć, ustawowe uporządkowanie roli ratownika medycznego w systemie ochrony zdrowia oraz systemie bezpieczeństwa publicznego zgodnie z projektem ustawy o zawodzie ratownika medycznego i samorządzie zawodowym ratowników medycznych złożonego w Sejmie RP przez posłów PSL w sierpniu 2013 r.
Źródło: http://www.mozdzanowska.pl
