Zakresem podmiotowym odpowiedzialności administracyjnej zostałby objęty właściciel pojazdu albo inny podmiot (posiadacz pojazdu) posiadający tytuł prawny do władania pojazdem (osoba fizyczna lub prawna).
Przepisy projektu wprowadzają zmianę, która ogranicza uprawnienia Policji do używania przenośnych urządzeń rejestrujących. Przepisy określają, że policjant niezwłocznie zatrzymuje pojazd do kontroli po ujawnieniu przy użyciu przenośnego urządzenia rejestrującego naruszenia niestosowania się do ograniczenia prędkości określonego ustawą lub znakiem drogowym.
Inspektor Inspekcji Transportu Drogowego jest obowiązany do zatrzymania kierowcy w celu niezwłocznego oddania Policji w następujących sytuacjach:
– w stosunku do którego zachodzi uzasadnione podejrzenie, że kieruje pojazdem w stanie nietrzeźwości lub w stanie po użyciu alkoholu albo środka działającego podobnie do alkoholu,
– który naruszył przepisy ruchu drogowego, w przypadku zarejestrowania tego naruszenia przy użyciu przyrządów kontrolno-pomiarowych, z zastrzeżeniem przypadku użycia przyrządów kontrolno-pomiarowych do pomiaru nacisku osi i masy pojazdu,
– który rażąco naruszył przepisu ruchu drogowego lub spowodował zagrożenie jego bezpieczeństwa.
Inspektor Inspekcji Transportu Drogowego wykonuje kontrolę ruchu drogowego z użyciem przyrządów kontrolno-pomiarowych do pomiaru nacisku osi i masy pojazdu w stosunku do kierującego pojazdem wykonującego przewóz drogowy osób, rzeczy lub towarów niebezpiecznych.
Inspekcja Transportu Drogowego w ramach wykonywania kontroli ruchu drogowego została uprawniona do wyłącznego ujawniania przy użyciu stacjonarnych urządzeń rejestrujących naruszenia niestosowania się do ograniczenia prędkości określonego ustawą lub znakiem drogowym oraz niestosowania się do sygnałów świetlnych.
Główny Inspektorat Transportu Drogowego lokalizuje stacjonarne urządzenia rejestrujące i trwale instaluje w pasie drogowym drogi publicznej. Przepisy ustalają, że do obowiązków Głównego Inspektora Transportu Drogowego należy również bieżąca eksploatacja i obsługa stacjonarnych urządzeń rejestrujących, a także ich usuwanie oraz utrzymanie zewnętrznej infrastruktury dla zainstalowanych urządzeń.
Za naruszenie niestosowanie się do ograniczenia prędkości określonego ustawą lub znakiem drogowym, lub niestosowania się do sygnałów świetlnych, ujawnione przy użyciu urządzenia rejestrującego nakłada się karę pieniężną, w drodze decyzji administracyjnej. Karę pieniężną nakłada się na właściciela pojazdu lub na inny podmiot, który posiada tytuł prawny do władania tym pojazdem, przy użyciu którego dokonano naruszenia. Jednocześnie przepisy określają, że do naruszeń niestosowania się do ograniczenia prędkości określonego ustawą lub znakiem drogowym, lub niestosowania się do sygnałów świetlnych ujawnionych przy użyciu urządzenia rejestrującego, do których zastosowano przepisy o nałożeniu kary pieniężnej ustanowionej niniejszą ustawą nie stosuje się przepisów z dnia 20 maja 1971 – Kodeks wykroczeń.
Główny Inspektor Transportu Drogowego ustala właściciela pojazdu, którym dokonano naruszenia przepisów ruchu drogowego, lub inny podmiot, który posiada tytuł prawny do władania tym pojazdem w oparciu o danie i informacje z Centralnej Ewidencji Pojazdów udostępnione za pomocą bezpiecznej teletransmisji albo innych środków. Organ ten po ujawnieniu naruszenia niestosowania się do ograniczenia prędkości określonego ustawą lub znakiem drogowym, lub niestosowanie się do sygnałów świetlnych, i ustaleniu właściciela pojazdu lub innego podmioty, wszczyna z urzędu postępowanie administracyjne o nałożenie kary pieniężnej.
Właściciel pojazdu albo inny podmiot, który posiada tytuł prawny do władania tym pojazdem, ma prawo do wypowiedzenia się co do zebranego materiału dowodowego w zakresie, którego dotyczy zawiadomienie, w terminie 14 dni od dnia doręczenia zawiadomienia pod rygorem wydania decyzji w oparciu o dotychczas zgromadzony materiał dowodowy.
W art. 140ak określono, że Główny Inspektor Transportu Drogowego po upływie 14 dni od dnia doręczenia zawiadomienia właścicielowi pojazdu lub innemu podmiotowi, wydaje decyzję administracyjną o nałożeniu kary pieniężnej na właściciela pojazdu albo inny podmiot, który miał prawo do władania tym pojazdem.
Natomiast w przypadku:
– gdy pojazd został użyty wbrew woli właściciela albo innego podmiotu,
– użycia pojazdu jako pojazdu uprzywilejowanego,
– użycia pojazdów przedstawicielstw dyplomatycznych, urzędów konsularnych i misji specjalnych państw obecnych oraz organizacji międzynarodowych, korzystających z przywilejów i immunitetów dyplomatycznych lub konsularnych na mocy ustaw, umów bądź powszechnie uznanych zwyczajów międzynarodowych lub na zasadzie wzajemności oraz do innych osób korzystających z tych przywilejów lub immunitetów,
– wskazania, przez właściciela pojazdu albo inny podmiot, na podstawie dowodu przeniesienia własności pojazdu, osoby, która była właścicielem albo innym podmiotem, który miał prawo do władania tym pojazdem w chwili ujawnienia naruszenia przepisów ruchu drogowego,
– wykazania przez właściciela albo inny podmiot, o którym mowa w art. 80b ust. 1 pkt 5 (posiadający tytuł prawny do władania tym pojazdem), że kierujący pojazdem działał w stanie wyższej konieczności w chwili popełnienia naruszenia niestosowania się do ograniczenia prędkości określonego ustawą lub znakiem drogowym albo niestosowanie się do sygnału świetlnego
Główny Inspektor Transportu Drogowego wydaje decyzję administracyjną o umorzeniu postępowania administracyjnego.
Wysokość kary pieniężnej za naruszenie w zakresie niestosowania się do ograniczenia prędkości określonego ustawą lub znakiem drogowym przy uwzględnieniu wartości przekroczenia prędkości dopuszczalnej, wynosi zależnie od wartości przekroczenia prędkości dopuszczalnej:
o 1 km/h 10 km/h włącznie – 1,5%
o 11 km/h 20 km/h włącznie – 3%
o 21 km/h 30 km/h włącznie – 5%
o 31 km/h 40 km/h włącznie – 9%
o 41 km/h 50 km/h włącznie – 14%
o 51 km/h i więcej – 20%
– przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej za rok poprzedzający.
Natomiast czwarta kara pieniężna i kolejne nałożone w okresie 12 miesięcy od dnia ujawnienia pierwszego naruszenia niestosowania się do ograniczenia prędkości określonego ustawą lub znakiem drogowym podlegają podwyższeniu o 50%
W przypadku naruszeń ujawnionych w obszarze zabudowanym wysokość kary za naruszenia niestosowania się do sygnału świetlnego podlega podwojeniu.
Kary te podlegają przymusowemu ściągnięciu w trybie określonym w przepisach ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
Dla zachowania analogicznego rozwiązania jak w przypadku kar pieniężnych za przejazd po drogach publicznych pojazdów nienormatywnych bez zezwolenia, lub niezgodnie warunkami określonymi dla tego zezwolenia. Środki z tytułu kar pieniężnych nakładanych przez organ Inspekcji Transportu Drogowego przekazywane są na rachunek Krajowego Funduszu Drogowego. Środki te przeznacza się na finansowanie:
– zadań inwestycyjnych związanych z poprawą bezpieczeństwa drogowego na drogach krajowych,
– budowy lub przebudowy dróg krajowych.
Strażnicy gminni (miejscy) są uprawnieni do wykonywania kontroli ruchu drogowego kierującego pojazdem naruszającego przepisy ruchu drogowego przy użyciu stacjonarnych urządzeń rejestrujących, na dotychczasowych zasadach, przez okres 18 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy.
Źródło: http://jozefracki.blog.onet.pl/
{flike}
